Geçen gece, denizden gelen ani bir rüzgara şahit olduk. Kapılarımız, camlarımız ani rüzgarın etkisiyle çarpmaya başladı ve evimizin bulunduğu cadde bir sürü kuru yaprakla doldu. Mimaroba’da sonbahar resmen başladı. Sonbahar demek yazın bitmesi demekti tabii, ama aynı zamanda incir demekti, balkabağı, üzüm, ceviz demekti.
Hazır incir mevsimi gelmişken de taze incirle bir şeyler yapmasam ölürdüm sanırım. Taze incirin ballı olanlarını sevmiyorum, çok şekerli oluyor. Bu tarifte de o yüzden ballı, çok olgun incir kullanmadım. Hafifçe yumuşamış, az olgun, içi hala kıpkırmızı olan incirlerden kullandım.
Açıkçası tadının nasıl olacağından emin olamadığım için korkarak yaptım bu tarifi, taze incirlere ve mis gibi kaymağa yazık olma ihtimalinden çekindim. Ancak ilk kaşığı aldığımda riske değdiğini anladım.
Sonbaharın da tadını çıkarmak lazım, bu yüzden kızımla dışarı çıktık ve ölmeye başlamış çimenlerin üzerinde dolaştık. Kuru yaprakları, ölmek üzere olan yaz dallarını topladık. Güzelliklerinden, renklerinden gözlerimiz kamaştı.
İçindekiler: (2 porsiyon için)
4 adet orta boy taze incir
2 çorba kaşığı tepeleme süt kaymağı veya hindistancevizi/kaju kreması
Yapılışı:
İncirlerin kabuklarını soyun, dilimleyin ve geniş bir kaba aktarın. Süt kaymağını ekleyip el blenderı yardımı ile pürüzsüz kıvama gelene dek parçalayın. Her yarım saatte bir kaşıkla karıştırmak sureti ile buzlukta 3 saat bekletin. Afiyet olsun.
