İki gün önce Bade burnunu çekip sürekli hapşırdığı için okula göndermedim. Okula gitmek için ağlayıp durdu. Bugün ise okula geç gitmek istedi. Sebebi “evde vakit geçirmek” istemesiymiş. Evde vakit geçirmekten kasıt uzun bir kahvaltı keyfiymiş. Birazcık da evcilik oyunu tabii.

Aklıma üniversitedeyken bazı günler evde keyif yapmak için okulu astığım zamanlar geldi. Benim için keyiften kasıt ise annemle uzun bir kahvaltı, sonrasında da tembellik anlamına geliyordu. Okulu seviyordum ama yine de buna bazen ihtiyaç duyuyordum. Hızlı tempodan hoşlanmıyordum.

Özel sektörde çalıştığım dönemlerde ise böyle bir lüksüm olmuyordu ve çok mutsuzdum. Sanki yapmak istediğim hiçbir şeyi yapamıyordum. Vaktim sanki hiç olmuyordu. Stres ve sinir beni harap ediyordu.

Bazı insanlar şarj olmak için kendi kendilerine vakit geçirmeye ciddi anlamda ihtiyaç duyarlar. Haftasonları dinlenmekten bahsetmiyorum. Hayat tüm hızıyla ilerlerken kendimiz için zamanı durdurmaktan bahsediyorum. Daha yavaş yaşamaktan bahsediyorum.

Yavaş Yaşam yurtdışında bilinen, bizde de yaygınlaşmaya başlayan bir kavram. Günlük yaşantının hızına ve hızlı tüketime kendini kaptırmış insanlığa eleştirel bir bakış açısı ile yaklaşıyor ve bizleri durup düşünmeye, hayatın tadını çıkarmaya davet ediyor. Yavaş Yaşam felsefesi ise kısaca yerel ve doğal ürünlerle beslenmek, sevdiklerimize mümkün olduğunca çok zaman ayırmak, doğada daha fazla vakit geçirmek, tüketim çılgınlığına bir son vermek üzerine kurulu.

Bundan binlerce yıl önce yaşayan insanları düşünelim. Özel sektör, şirketler, kapitalizm, trafik, internet vs yokken insanlık doğada çok fazla vakit geçiriyordu öyle değil mi ? Yiyeceğini kendi yetiştiriyor, küçücük evlere hapsolmuyordu. Daha fazla hareket ediyorlar, şimdi makineler ve robotların şıp diye hallettği işler için çok fazla çaba sarfediyorlardı. Ve günler kim bilir onlara ne kadar uzun geliyordu.

Özümüze dönmek acaba mümkün mü ?

Keşke.

Bakın Yavaş Yaşamı Destekleme Derneği’nin websitesinde ne yazıyor. Tanıdık geliyor mu ?

“Daha çok satın alabilmek için daha hızlı yaşıyoruz, hayata yetişebilmek için kendimize ve sevdiklerimize daha az zaman ayırıyoruz. Zihnen ve fiziken daha çok yoruluyoruz daha mutsuz oluyoruz. Buna rağmen ne kadar kazanırsak kazanalım kazandığımız para yetmiyor. Daha çok çalışıyoruz, daha hızlı yaşıyoruz. Sürekli bir yerlere yetişmemiz, başka bir yerde olmamız gerektiğini hissediyoruz. Nerede olursak olalım sanki başka bir yerde olmamız gerekiyormuş, kaçırdığımızı bir şeyler varmış gibi hissediyoruz.”

 Balkabaklı Kurabiye

Cavegirlcuisine.com’un Pumpkin Kiss Cookies tarifinden esinlenerek yapılmıştır

Hazırlık Süresi: 1 saat

Pişirme Süresi: 35 dk

Servis: 20-22 adet

İçindekiler:

120 gr (1 + ¼ su bardağı) çiğ iç fındık

200 gr balkabağı (soyulmuş ve dilimlenmiş)

100 gr (1 su bardağı + 4 çorba kaşığı) toz rende Hindistan cevizi

12 adet orta boy hurma (160 gr)

Kurabiyelerin ortası için çikolata sosu *

Yapılışı:

1-Balkabaklarını buharda yumuşayıncaya dek pişirin.

2-Hurmaların çekirdeklerini çıkarın.

3-Mutfak robotunuzda tüm malzemeleri sert bir hamur oluşana dek çekin.

4-Hamurdan ceviz büyüklüğünde parçalar koparın, avucunuzda yuvarlayın ve yağlanmış/pişirme kağıdı serilmiş fırın tepsisine hafifçe bastırarak dizin.

5-Kurabiyelerin ortasına parmağınızla delik açın.

6-Önceden ısıtılmış 160C fırında 35 dk pişirin. Soğutun.

7-Çikolatayı eritin, kurabiyelerin ortasına bir kaşık yardımı ile doldurun. Servis edin.

Notlar:

*Tarifine Ezmeler/Soslar bölümünden ulaşabilirsiniz veya yerine bitter çikolata da kullanılabilirsiniz.