Eskileri, daha doğrusu nostaljiyi seven insanlar grubuna dahil olduğum için yılın bu son günlerinde geçmişe dalıp gitmekten kendimi alamıyorum. Ama bu sefer yakın geçmişe… Kaç gündür uyumak üzereyken bile kafamda bu yazıyı kaleme almaya başladığımı farkediyorum. Blogum için bir tane daha hoşçakal yazısı…ve yeni bir merhaba yazısı daha.

Oyuncak kamyonuna doldurduğu oyuncak tencereler, midilliler ve yeni yeni düşkün olmaya başladığı Barbie bebekler ile Bade içeri giriyor. Boyunun bu yıl içerisinde ne kadar da çok uzadığını farkediyorum. Saçları yılın başında kısacıktı..şimdi ise omuzlarından aşağı lüle lüle iniyor. Sesi, soruları, sevdikleri, hatta huyları bile bir yıl içerisinde ne kadar da değişti…

Blogum da değişikliklerden nasibini aldı… Daha kategorize, daha kapsamlı bir hal aldı. Benim de glutensiz beslenmeye tamamen geçmek zorunda kalmamla birlikte aslında kendime de büyük bir iyilik yapmış olduğumu farkettim.

Bade’nin Şekeri artık iki yaşında, arkasında dolu dolu iki sene var. Tek başıma, kar amacı hiçbir zaman gütmeden çıktığım bu yolda artık yanımda binlerce okuyucum var.  Bu iki yıl boyunca yazdım, pişirdim, fotoğrafladım ve tekrar ettim. Okuyucularıma her zaman dürüst, samimi ve nazik yaklaşmaya özen gösterdim. Bilmem dikkat ettiniz mi, tam iki sene boyunca tek bir okuyucumu bile kırmadım. Tabii sizler de beni…

Bundan iki sene önce sabahın köründe uyanmış, uykudan şiş bir yüzle bilgisayarımın başına oturmuş, denediğim tarifleri açacağım bir blog aracılığı ile yayınlamaya aniden karar vermiştim. Blogun ismi aklıma sanki günlerce üzerinde düşünmüşüm gibi yine aniden gelivermişti: Bade’nin Şekeri. Çünkü hayatım yeni tip 1 diyabet teşhisi almış kızımın kan şekeri etrafında dönüyordu…ve ömrümce de dönmeye devam edecekti. Kendimi, hayatımı anlatacağım bloguma daha uygun bir isim olabilir miydi?

Ben hiçbir zaman üzüntüye boğulup kederler içinde kaybolan depresif bir insan olmadım. Üzüntülerim hakkında düşünüp kafa yormaktansa hep hayata bağlanmanın ve mutlu olmanın bir yolunu bulmanın taraftarı oldum. Her zaman söylediğim gibi bu blog beni hayata bağlayan bir uğraş oldu. Bu blog sayesinde düşüncelerimi daha pozitif yönlendirebildim, araştırmacı ve yaratıcı yönüme ağırlık verebildim. Fotoğrafçılık eğitimi alma hayalimi gerçekleştirdim. Kitap çıkarma hayalimi de inşallah yakında gerçekleştiriyorum. Aslında şimdi şimdi anlıyorum ki ben özel beslenmek zorunda olanlar kadar kendime de yardımcı olmuşum.

2017, seni en dolusundan ve sizlerin şahitliğinde yaşamayı sabırsızlıkla bekliyorum.

Tüm okuyucularıma sağlık ve huzur dolu yeni bir yıl dilerim.

“Zamanın en güzel özelliği

Onu önceden harcayamaz oluşunuzdur.

Gelecek yıl, bir sonraki gün, bir saat sonrası sizin için hazır bekler,

Sanki hayatınız boyunca

Tek bir an bile boşa harcanmamışçasına

Mükemmel ve bozulmamış.

İsterseniz,

Her saat başı yeni bir sayfa çevirebilirsiniz”
― Arnold Bennett

Unsuz Şekersiz Tiramisu Pasta

Hazırlık Süresi: 30 dk

Bekleme Süresi: 90 dk

Servis: 4 kare dilim

İçindekiler:

İlk katı için

120 gr ceviz içi (çekilmiş 1,5 su bardağı)

120 gr hurma (10-12 adet)

60 gr süt kaymağı (2 tepeleme çorba kaşığı)*

1 çorba kaşığı çekilmiş kahve

İkinci kat için

3 adet yerli muz (kabuğu ile 420 gr)

120 gr mascarpone peyniri (4 tepeleme çorba kaşığı)**

4 çorba kaşığı bal veya akçaağaç şurubu

1 çay kaşığı vanilya özütü

Üzeri için

Kakao

Yapılışı:

1-İlk katı için belirtilen tüm malzemeleri mutfak robotunuzda macun kıvamına gelene dek çekin, 10cmx10 cm kare bir kalıba bastırarak yayın.

2-İkinci kat malzemelerini püre kıvamına gelene dek çekin, ilk katın üzerine yayın.

3-Buzlukta 1,5 saat bekletin.

4-Üzerine kakao serpip servis yapın.

Notlar:

*Kaymak yerine Hindistan cevizi veya kaju kreması kullanılabilir.

**Mascarpone peyniri yerine herhangi bir yumuşak tuzsuz peynir kullanılabilir. Süt ürünü tüketemiyorsanız yerine Hindistan cevizi veya kaju fıstığı kreması kullanılabilir.