Ben okumayı beş yaşında öğrenmişim. Annemler birinci sınıfı atlatmayı düşünmüşler ama sonra vazgeçmişler. Hala yapıyorlar mı bilmiyorum, ama o zamanlar okumayı öğrenenlere kurdele takarlardı.
Author / badeninsekeri
Bundan tam otuz yıl önce, 1987 yılının Mart ayında dedemi kaybettiğimizde ben üç yaşındaydım. Son nefesini o yılın meşhur Mart kar fırtınası sırasında vermiş.
Bu aralar keyfimiz çok yerinde. Son günlerde başımıza gelen en ilginç olay TRT Haber kanalındaki Hayat Tadında programına konuk olmak oldu. Canlı yayın olduğu için önce bir durakladım.
Geçen gün bir okuyucum yazmış, bir anne olarak okul öncesi öğretmeninizden neler beklersiniz diye… Ne tesadüftür, okullar açıldığından beri üzerinde düşündüğüm bir konuydu.
Evimdeyim, ama evimde hissetmiyorum bugün.
Bir türlü geçmeyen bir endişe atağı tehlikesi var göğsümün orta yerinde. Yerli yersiz çirkin başını çıkarıveren…ve beni kendi kendimle bile rahat ettirmeyen.
“Ay, kaprisli Ay, sen beşiğinde uyurken baktı pencerenden, ve kendi kendine dedi ki:
“Bu çocuk hoşuma gidiyor.” Sonra yavaşça indi bulutlardan yapılmış merdiveninden ve çıt çıkarmadan geçti camdan içeriye.
