Dün instagramda ilginç bir yazıya denk geldim. Profilin sahibi bazı sağlıklı tarif hesaplarına –ben de dahil- vermiş veriştirmiş. Ayrıntılı olarak yazmayacağım ama çok, çok ayıpladığımı söylemem gerekiyor.
Category / AIP
Bu hafta beni en sevindiren olay Bade’nin yeni okuluna gidip okul hemşiremiz ile tanışmak oldu. Okulumuz yeni diyorum ama gerçekten yeni, eğitime bu yıl başlayacaklar. Sadece biz değil herkes yeni yani. Evimize ise o kadar yakın ki..
Boynumun sağ tarafındaki fındık boyutundaki yumruyu farkettiğimde henüz bitirdiğim ütü sonrası biraz ferahlamak için vantilatörün karşısında oturuyordum.
“Haşimoto Tiroidi. Hem de yeni değil, çok uzun zamandır.
Hazırlıkta falan olmalıyım sanırım: o zamanlar milletçe artık piyasada iyiden iyiye bollaşmaya başlayan paketli abur cuburlarla haşır neşir olmaya başladığımız bir dönemdeyiz.
Bu satırları okuyorsanız siz de muhtemelen benim gibi Bayram ziyaretlerinden çekinenlerdensiniz.
Bir keresinde misafirliğe gittiğimiz evde Bade’nin parmak delme aletini evde unuttuğumu farkedip kan ter içinde kaldığımı anımsıyorum.
Ortaokul yıllarında sıklıkla kuzenimin evinde kalırdım. Onun o loş, sıcacık odasında uzun uzun sohbet ederek uyuyakalır ve bütün gece arka arkaya tuhaf ve canlı rüyalar görmekten yorgun düşerdik.
