2020 tarihe geçecek bir yıl.
Hepimizin evde kaldığı – ya da kalamadığı- yıl.
Önümüzdeki yıl için yeni yıl kararları alıyor insanlar. Her şey bir anda normale dönecekmiş gibi. Saat 00.
Category / Raw
Bizim ortaokuldaki arkadaşlar whatsapp grubu kurdular. Kendimi sınıftan içeri girmiş, hepsiyle tekrar karşılaşmış gibi hissetim. Kalbim hopladı. Bu arada ortaokul diyorum ama sıradan bir ortaokul değil bizimkisi. Bahsetmişimdir.
Bu hafta hayatın bana verdiği limonlarla limonlu bir tart yaptım. Güzel oldu, unutulmaz oldu.
“Okula gitmek istemiyorum.” dedi geçen hafta. Geçirdiği hastalık sebebiyle ağzı burnu uçuk dolmuş, kan şekeri dengesizleşmişti.
Bu aralar aramız hiç iyi değil. Benden hep bakışlarını kaçırıyor. Görmek istemiyor sanki. Birlikteyken de eskisi gibi eğlenemiyoruz. Pazar gecesi gibi, yılbaşından sonraki gün gibi, bayramın son günü gibi… Tatsızız.
Devam etmek için önüne bakman şarttır.
Hayattan tek beklentim
Huzur,
Mutluluk
Neşe
Sağlık
Eksik olmasın evimden.
Hayatın gerçek anlamı bunlarda saklı çünkü.
En son blog yazımın üzerinden aylar geçmiş gibi hissediyorum! Halbuki sadece günler geçmiş üzerinden…
Elbette şu an yeni çıkan kitabım üzerine odaklanmış vaziyetteyim.
