Saat sabahın altı buçuğu. Üzerimde kolsuz siyah elbisem, ayağımda topuklu ayakkabılarım, elimde laptop çantam. Benden ayrılmak istemediği için ağlayan bebeğimi anneme bırakarak evden fırlıyorum. Kahvaltı yapmaya vakit bulamamışım tabii. Yeni açılan köşedeki fırına gidiyor, serviste yemek için poğaça alıyorum. Hava tam aydınlanmamış. Sokaklar ıssız.
Poğaçaları paketleyen kadın gülümsüyor: Kurabiyelerimizden ikram edelim size…
Gözüm kakaolu, dışı pudra şekerine bulanmış mantar şeklindeki kurabiyelere takılıyor. Tadıyorum. İçi yumuşacık, adeta brownie tadında. Sonra servis geliyor. Sabah sekizde işbaşı yaptığım ofisim, susmayan telefonlar, fuara geciken malzemeler, fuara yetişen malzemeler, gönlümde özel bir yere sahip her biri saç beyazlatan türden SIAL, Heimtextil, Anuga ve Ese fuarları, bolca stres, stres sebebiyle daha fazla kötü beslenme, yoğunluktan nasıl geçtiğini anlayamadığım günler. Dönüş yolundaki trafik. Beni camda bekleyen Bade. Benliğimi keşfedemeden kendimi içinde bulduğum, çok başarılı olduğum ama neredeyse her anından nefret ettiğim bir hengâme.
Her insan ayakları üzerinde durabilmelidir, bu doğru. Ama yetenek veya becerimize uygun olmayan işler bizi sadece kendi kendimizden uzaklaştırır. Mecburiyetten veya sadece yanlış yönlendirilmekten ötürü çoğu insan sevmediği hayatları yaşamak, sevmediği işleri seçmek zorunda kalıyor. Mutsuz oluyor. Hasta oluyor. Etrafındakileri de mutsuz ve hasta ediyor.
Bir yazardan muhasebeci yapamazsınız. Bir doktordan balerin yapamazsınız. Bir ozanı lojistik sektöründe çalıştıramazsınız.
İşte bu yüzden yakından takip edeceğim seni. Yaparken mutlu olduğun her şeyi aklıma not edeceğim. Gireceğin sınavlar, testler, değerlendirmeler önemli değil benim için. Senin hayat başarını hangi test ölçebilir? Doktor, avukat, öğretmen, mühendis olman için seni zorlamayacağım. Seni acele ettirmeyeceğim. Seni diğer çocuklarla kıyaslayıp yarıştırmayacağım. Sana hayattaki en önemli başarının mutlu olmak olduğunu göstereceğim.
Hepimizin bu dünyaya gelmesinde bir sebep, bir amaç olduğuna tüm kalbimle inanıyorum. Ve senin kendi amacını keşfetmeni izlemek gerçekten heyecan verici olacak.
Glutensiz Şekersiz Mantar Kurabiye
Hazırlık Süresi: 20 dk
İçindekiler:
120 gr çiğ iç fındık veya ceviz (1 su bardağından biraz fazla)
100 gr kuru üzüm veya hurma (1 su bardağı)
3 çorba kaşığı ham kakao
1 yumurta akı*
Kurabiyeleri bulamak için hindistancevizi unu
Yapılışı:
1-Fırını 160 C ye ayarlayın.
2-Fındık, kuru üzüm, kakao ve yumurta akını macun kıvamına gelene dek robotunuzda çekin.
3-Hamurdan ceviz büyüklüğünde parçalar koparın, nemli ellerle daire şeklini verin ve hindistancevizi ununa bulayın.
4-Tüm kurabiyeleri pişirme kağıdı serilmiş fırın tepsinize aralıklı olarak dizin.
5-Küçük daire şeklinde bir kalıpla kurabiyelerin ortasına bastırın ve kurabiyelerin mantar görünümü almasını sağlayın.
6-Fırında 8 dk pişirin, soğutup servis edin.
Notlar:
*Yumurta alerjiniz varsa tarifi yumurtasız olarak, kuru üzüm miktarını biraz daha arttırarak da yapabilirsiniz. Yumurta koymazsanız pişirmenize bile gerek kalmaz, raw bir tatlı olarak da tüketebilirsiniz.
Comments (25)
Tarifleri kalori bazından da biliyorsanız o şekilde de bilgilendirir misinz
kalori hesaplayan websiteleri üzerinden hesaplayabilirsiniz
Çok güzel görünüyorlar Sıla hanim? peki Hurmaları sıcak suya koyup kabuklarını soyada mi koyuyoruz?
teşekkürler 🙂 hurmalarınız sertse evet, ama kabukları soymaya gerek yok bence
Selam Sıla Hanımcım, kitabınız hayırlı olsun 🙂 Daha önce sorulmuştur belki de, bir kez de ben sormuş olacağım özür dileyerek. Hindistancevizi unu evde yapılabilir mi?
tabii, tarifine tarifler bölümünden ulaşabilirsiniz 🙂
Sıla Hanım tarif öncesi yazınız da, tarifiniz de çok güzel…
teşekkürler 🙂
Kakao yerine keciboynuzu unu konulsa nasıl olur? 🙂
çok güzel olur bence
Merhaba muhteşem görünüyor ellerinize sağlık. Ancak benim Hindistan cevizine karşı alerjim var bulamak için başka bir fikir verebilir misiniz en kıs sürede yapmak istiyorum ????
merhaba, badem unu kullanabilirsiniz 🙂
Sılaaaa yazıların tariflerinden daha güzel diyesim var ama ama tariflerine de haksızlık etmek istemiyorum. Senin yazdıklarını okumak hep beni içinde bulunduğum andan alıp götürüyor. Yazmaktan vazgeçme olur mu? Hele bu yazında sanki beni anlatmışsın. Ben de Rus Dili ve Edebiyatı mezunuyum. İhracatta çalıştım ve senin gibi lojistikte. Fuar lojistiginde inan hep aynı şeyleri, aynı yazdığın gibi yaşadım. 2 yaşında kızım var ve aynen senin gibi düşünüyorum. Ruhu nerede mutlu olacaksa kendisi de o işi yapsın! Gerçi benim de kendi seçimimdi ama stresle başa çıkamadım ve şu an kızımla evde çok daha mutluyum. Sevgiler… Seni çok sevdim? Mart’ta Trump Towers a gelmeyi çok istedim ama kısmet olmadı. İnşallah başka bir zaman başka bir yerde… Herşey gönlünce olsun dilerim…
tamam vazgeçmem 🙂 aynı yollardan geçmiş biri ile karşılaşmak ne güzel 🙂 öpüyorum… görüşmek üzere
Yaziniz cok anlamli cok ozel tarifler zaten muhtesem insallah siz esiniz ve kiziniz hep beraber vok mutlu olursunuz
çok teşekkür ederim inşallah 🙂
merhaba,kurabiyeler enfes görünüyor,malzemeleri hazırladım birazdan yapmayı düşünüyorum,ama hindistan cevizi unu yok hindistan cevizi kurusu da aynı işi görür mü???
pudra şekerine benziyor diye kullandım yerine ne isterseniz kullanabilirsiniz 🙂
Malzemeleri robotta çekildiğini yazmışsınız. Hamur yoğurma robotu olması şart mı. Elimizle yoğuraak olmaz mı. Bilmediğimden soruyorum yanlış anlamayın lütfen
yoo hayır klasik mutfak robotunda çektim. elde olmaz maalesef
Girizgahın etkisinden çıkıp tarifi okuyamadım belki başka sefere?
kocaman sevgiler..
Hangi marka ve model mutfak robotu kullanıyorsunuz.Bende Tefal marka var ama hiç güzel parçalamıyor. Hurmalar hep iri kalıyor da
fakir mix self, hurmalar için birebir
Merhabalar,sizi beğeniyle takip ediyorum be bazı tariflerinizi denedim.Merak ettiğim topyaka nişastasına alternativ ne kullanabiliriz?Teşekkürler iyi bayramlar