Evet. Kitabı bitirdim. Teslim de ettim. Gerçi bitirdim diyorum ama hiiiç rahat değilim. Ortaokulda, Fransızca öğretmenimiz Madame Tampigny’nin ilginç sınavlarından önce de böyle olurdum. Çalışırdım. Ama yeterince çalıştığımdan sonucu alana dek hiç emin olamazdım. Çünkü çok isterdim iyi not almayı. Aslında en çok Mme Tampigny’ den güzel bir söz duymayı.

Küçücük, ufacık demek yetmez ki… Mini minnacık bir kadındı o. Sanırım 1.50 falan… O da o şık topuklu ayakkabıları ile. Kısacık saçları, mavi güleç gözleriyle periler ülkesinden Fransa’ya gelin gelmiş, evlenip barklanmış, Türkiye’de öğretmenlik yaparak hayatını kazanmaya başlamış orta yaşlı bir peri gibiydi. Bir tek titreşen Tinkerbell kanatları eksikti.

Parfümünü de hala hatırlarım. Yürüdüğü tüm koridorlar, çıktığı tüm merdivenler baharatlı, koyu, tatlı, ballı çiçekler gibi kokardı ve o koku tüm okula yayılırdı. Her zaman çok kibardı ama kızdırmaya da gelmezdi. Çok kızdığı zaman bütün okul onun incecik sesiyle çın çın çınlardı. Asıl unutulmayan ise öğretmenliğiydi. Bizi asla sıradan kişiler olarak görmedi. Hepimizin bir şeyler öğrenmesini yürekten istedi. Bizi gerçekten eğitmek ve üzerimizde bir fark yaratmak istiyordu. Görevini asla burnunun ucuyla yapmıyordu. Akşam olsa da eve gitsem diye düşünmüştür illa ki… Ama bunu asla bize hissettirmedi. Olmak için doğduğu işi yapıyordu ve bu işte iyiydi de. Derin bir nefes alıp denize daldığınızı ve o sessiz dünyayı yavaş çekim ile incelediğinizi hayal edin: İşte o bunu günlük hayatta yapabilmeyi öğretiyordu. Hayatı ve insanlığı bambaşka bir açıdan analiz edebilmeyi…İnceleyerek, irdeleyerek, sorgulayarak, sohbet ederek, tartışarak kavramayı, zeki ve pratik düşünmeyi, üretmeyi ve üretmekten zevk almayı, hem de tüm bunları sadece bir kadında olabilecek zarafet ve duygusallıkla yapmayı öğretiyordu.  Topuklu ayakkabıları üzerinde kim bilir kaç nesil öğrenciyi işledi ve ışıldattı. Nezaketin önemini, hassas ama çelik gibi olmayı ben ondan öğrendim.

Dilerim benim de ürettiklerim ihtiyacı olan herkese ulaşır, onlara faydalı olur ve ülkemizin beslenme alışkanlıklarında küçük de olsa bir fark yaratır.

Bu arada çok sorulan bir konuyu da netleştirmek isterim. Ben sadece sağlıksız her türlü gıdanın sağlıklı versiyonlarını üretme meraklısı tuhaf biriyim. Bu sebeple bilinmesini isterim ki web sitem üzerinden herhangi bir gıda satışı yapmam söz konusu bile değildir.

Aşağıda tarifi verilen kurabiye için ilham kaynağı olan Sinem Hanım’a teşekkür etmeyi borç bilirim… Bu ara ipin ucunu kaçırdığım için (hiç sormayın) bu kurabiyeler nefsime ilaç gibi geldi.

Tahinli Makaron Kurabiye, sen dışı kıtır kıtır, içi yumuşacık bir ha-ri-ka-sın.

Tahinli Makaron Kurabiyeler

Hazırlık Süresi: 15 dk

Pişirme Süresi: 15-30 dk

Servis: 10-12 adet

İçindekiler:

Kurabiye için

1 orta boy yumurta beyazı

1 çimdik tuz

1 su bardağı (75-80 gr) hindistan cevizi

1,5 çorba kaşığı (30 gr) bal

2 çorba kaşığı tahin

1 tatlı kaşığı Türk kahvesi

Bir çimdik tuz

Sosu için

¼  su bardağı tahin

1 çorba kaşığı kakao

1 çorba kaşığı (20 gr) bal

1 tatlı kaşığı Türk kahvesi

Yapılışı:

1- Fırını 150C’ye ayarlayın.

2- Mikser yardımı ile katı bir köpük oluşana dek yumurta beyazı ve tuzu çırpın.

3-Derin bir kapta tüm malzemeleri karıştırın.

4- Oluşan hamurdan küçük parçalar koparıp elinizde şekil verin, pişirme kağıdı serilmiş fırın tepsisine 1 cm aralıklarla yerleştirin

5-30 dk pişirin. Çıkarın, ılınmasını beklerken sos malzemelerini derin bir kaseye alın ve homojen olana dek çırpın.

6-Sosu bir çatal yardımı ile kurabiyelerin üzerinde gezdirin.Hemen servis edin.

Önemli Not: Pişirme süresi boyuna göre değişecektir,  kontrol etmeyi aman atlamayın.  08/03/2016 edit: Benim tahinim fazla akışkan olduğu için sosu bu kıvamda oldu. Sosun kıvamı koyu olursa biraz sulandırabilirsiniz.